Perełkowiec japoński, szupin chiński, szupin japoński, sofora japońska (Styphnolobium japonicum (L.) Schott, Sophora japonica L.) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych. Pochodzi z Chin. Sprowadzony do Europy w 1750 z Japonii. W Polsce wysadzany w parkach i ogrodach botanicznych.
Drzewo dorastające do 25 m wysokości z szeroką zaokrąglona koroną.
Gałązki ciemnozielone. Kora na starych pędach ciemnoszara, głęboko spękana.
Liście nieparzystopierzaste o długości do 25 cm składające się z kilkunastu jajowatych listków długości 2(3)-5 cm. Górna strona liści ciemnozielona i błyszcząca, dolna sinawa (owłosiona). Listki na końcach zaostrzone.
Kwiaty zebrane w luźne wiechy na pędach szczytowych do 30 cm długości. Kredowobiałe, obupłciowe.
Ozdobą są również owoce - zielone mięsiste strąki, przewężone między nasionami, w przekroju okrągłe do 8 cm długości, 3-6 czarnych nasion w strąku.
Kwitnie w końcu lipca i w sierpniu. Kwiaty zapylane przez owady. Owocuje we wrześniu i październiku. W Polsce nasiona bardzo rzadko dojrzewają, konieczny do tego jest długie i ciepłe lato. Rozpoczyna owocowanie w wieku 30 lat.
W Polsce obecnie prawie niesadzona. Późne kwitnienie i późne zrzucanie (listopad) liści czynią z sofory japońskiej ciekawe drzewo dekoracyjne. Liście opadające późną jesienią w przeciwieństwie do większości gatunków ozdobnych nie zmieniają barwy. Urozmaica i ożywia kolorystykę jesiennego parku.
Drzewa wytrzymują mrozy do prawie -30°C, jednak bardzo młode rośliny wymagają ochrony.
Roślina wymaga chyba zbyt długiego jak na polskie warunki okresu wegetacyjnego.
Jeśli ktoś posiada tę roślinę, lub spotkał ją, proszę się chwalić
(źródło informacji i obrazków: Wikipedia/wolne zasoby Wikimedia Commons)
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
Szukaj
