Pochodzi z Jawy, ale znaleziono ją również na Filipinach, po raz pierwszy opisana w 1848 roku.
Rośnie pionowo (przypomina krzew) i potrzebuje solidnych podpór tym bardziej, że w sprzyjających warunkach jest w stanie osiągnąć wzrost powyżej 3 metrów! próbowałam swoją zmusić do rozkrzewienia się, ale nie poddała się! Po cięciu po prostu wypuściła obok jeden pęd i znowu poszła w górę – niech rośnie, do karnisza ma jeszcze około 1,5 metra – potem tylko sufit ….
Hoya
densifolia wraz z H.
cumingiana oraz H.
golamcoiana to chyba trzy najszybciej rosnące i potrzebujące bardzo dużo światła hoye - w krótkim czasie potrafią się wyciągnąć (wypłowieć).
Niektórzy specjaliści uważają, że wszystkie te hoje to jeden gatunek ale z różnych lokalizacji. Liście są cienkie, mają lekko spiczasty kształt, z wyraźną żyłą główną, 3-6 cm długości i 2-4 cm szerokości, ciemnozielone (młode są dużo jaśniejsze), lekko owłosione pod spodem.
Kwitnie od maja do września, października na końcach pędów..
Kwiaty są pachnące, koloru żółtozielonego z fioletowo czarnym środkiem, wielkości około 1,5 cm skupione po 10-20 w jednym baldachu, utrzymują się około tygodnia, mają niewiele nektaru, szypułki odpadają po kwitnieniu.
Temperatura 20-25C
Najlepsze stanowisko to południowy parapet. Zgadzam się z tym – moja stała na wschodnim oknie i ani drgnęła – przestawiona na południowe urosła 50 cm w ciągu dwóch miesięcy!
Podłoże przepuszczalne - moja rośnie w czystym wermikulicie i ma się dobrze.
Wapnolubna (ale spotkałam też źródło, które podaje, że podłoże może być łagodnie kwaśne (6,1-6,5) lub neutralne (6,6-7,5) - ja swojej niczego nie dokładałam (na razie - zobaczymy jak będzie rosła w dalszym ciągu)
Podlewanie regularne ale zapotrzebowanie na wodę jest raczej średnie.
Roślina ta jest atrakcyjna dla pszczół, motyli i / lub ptaków.
Załącznik:
Densifolia 1.JPG [ 134.23 KiB | Przeglądany 1230 razy ]
Załącznik:
Densifolia 2.JPG [ 271.65 KiB | Przeglądany 1230 razy ]