Witam! postanowiłam ożywić ten zakątek forum, postaram się zebrać wszystkie wątki dotyczące sukulentów, tak, żeby łatwiej nam było znaleźć potrzebne informacje, na początek postaram się umieścić trochę ogólnych informacji i mam nadzieję, że mi w tym pomożecie
A więc do dzieła
Rośliny gruboszowate mają wyjątkowe zalety. Gromadzone przez nie zapasy wody pozwalają na hodowanie ich nawet przez ludzi nie mających zbyt wiele czasu lub po prostu zapominalskich, znoszą dzielnie nieregularne, sporadyczne podlewanie, zmiany temperatury i oświetlenia. Połączenie ich niewielkich wymagań z ogromną ilością kształtów, czasem nawet dziwacznym wyglądem i niezwykłą kolorystyką a także z zaskakująco pięknymi kwiatami powoduje, że sporo ich na naszych parapetach.
Są też oczywiście sukulenty o dużych wymaganiach, wymagające bardzo szczególnej troski i doświadczenia swojego opiekuna – ale też i jaka wtedy satysfakcja, kiedy nam takie stworzonko rośnie i kwitnie!
Większość roślin gruboszowatych należąca czasem do bardzo odległych rodzin wytworzyła ciernie lub kolce.
U roślin kaktusowatych ciernie odznaczają się ogromną różnorodnością kształtów i funkcji, mogą być twarde – szydłowate, szpilkowate, haczykowate, lub miękkie – włosowate, szczecinowate, pierzaste itp. Ostatnio udowodniono, że niektóre kaktusy zdobywają wodę i składniki pokarmowe właśnie za ich pomocą.
Uciekając przed promieniowaniem słonecznym, wielkim upałem i suszą niektóre rośliny gruboszowate chowają się do ziemi! Są to drobne gatunki z rodzajów Neochilrnia, Turbinocarpus, Fenestraria, Lithops żyją dosłownie zagrzebane w ziemi i jedynie strona górna ich liści lub pędów umieszczona jest na powierzchni gleby i wystawiona na światło. Niektóre gatunki chowają się w glebie na czas suszy.
Twory powierzchniowe sukulentów (ciernie, żebra, łuski, brodawki) działają na zasadzie „żaluzji” – w okresie wystarczającego zaopatrzenia w wodę tkanki liściowe stają się jędrne, rośliny wychodzą z gleby, rozchylają rozety liściowe, kępy ściśnięte rozluźniają się, ciernie i brodawki rozsuwają się maksymalnie i pozwalają na większy dostęp światła i powietrza do skórki. W miesiącach suchych rośliny się odwadniają, ich objętość zmniejsza się , maleje ciśnienie w komórkach, a „żaluzje” zamykają się, by chronić roślinę przed zgubnymi skutkami zmian pogody.
Informacje pochodzą z książki „Encyklopedia kaktusów” autorzy Jan Řiha i Rudolf Šubik
Zapraszam wszystkich miłośników tych wspaniałych roślin do współtworzenia wątku, czekam na rady, zdjęcia i doświadczenia z hodowli.
Kilka z tych godnych uwagi roślin goszczę na swoich parapetach – zakochałam się w nich od niedawna i chętnie podzielę się swoją (skromną jeszcze!) wiedzą na ich temat!
Pozdrawiam!
Autor postu otrzymał pochwałę