Witam, mam kłopot z moją ponad 20-letnią kliwią. W tym roku nagle zmarniała. Zakwitła bez wysokiego pędu (między liśćmi), a na starszych liściach pojawiły się brązowe plamy powodujące zasychanie liści. Przechodziła zimowanie. Gnicie korzeni odpada, bo podlewam ją oszczędnie. Stoi w głębi pokoju naprzeciwko zachodniego okna, więc światła także ma sporo. Przez ostatnie 6 lat nie było z nią problemów, kwitła bardzo wysoko co roku nawet dwukrotnie. Co to może być?

Zamieszczam zdjęcia:

_________________
"Można się uzależnić od pewnego rodzaju smutku..."

To oczywiście choroba grzybowa. Za dużo podlewana albo niesympatyczna roślinka obok niej nie spasowała.

Zastanawiam się czy to czasem nie jest czerwona plamistość liści. Występuje często na hippeastrum. Wtedy należałoby opryskać preparatem Score 250 EC. Może jeszcze wypowie się ktoś lepiej znający się na chorobach grzybowych.

_________________
Pozdrawiam
elka



Wrocławska przyroda
moje kolczaste cz. 3.
trochę egzotyki cz.III
w moim ogródeczku - cz. VI
kwiatuszki elki III

Na razie daj ją w bardzo suche miejsce. Nie wilgotne. Towarzystwo dużej paprotki postawi ją na nogi za tydzień.

Nie podlewam jej dużo, ani nie ma w sąsiedztwie żadnej innej rośliny - zawsze stała samotnie na osobnym kwietniku... Wilgotno też w pokoju nie mam, więc dziwię się skąd grzyby
Stoi obok klatki z moimi szczurami (zdrowymi, żeby nie było )może to jej nie podpasowało?
Nie powiem, mam mały kłopot bo nie bardzo mam miejsce, żeby gdzieś ją przestawić... Paprotki też nie posiadam

_________________
"Można się uzależnić od pewnego rodzaju smutku..."

Szczurki jej nie spasowały. To możliwe. Tak to jest, czasami trzeba wybierać. Albo zwierzaki albo kwiaty. Ja bym szczurki oddała, a paprotkę wstawiła. Ale to ja. Inni zrobią inaczej.

Oj oddanie szczurów odpada bo to są zwierzaki, które kocham nad życie. No nic, będę szukać dla Clivii innego miejsca, ostatecznie przemebluję pokój, albo wyniosę ją do innego. W każdym razie dziękuję za rady

_________________
"Można się uzależnić od pewnego rodzaju smutku..."

Mam nadzieję, że kliwia nadal rośnie i wkrótce zakwitnie

_________________
Pozdrawiam
elka



Wrocławska przyroda
moje kolczaste cz. 3.
trochę egzotyki cz.III
w moim ogródeczku - cz. VI
kwiatuszki elki III

Powiem tak: otarła się o śmierć.
Mało brakowało i bym ją straciła. W wakacje wyjechałam, a rodzice wystawili ją na dwór i radośnie zapomnieli wstawić z powrotem, nawet kiedy zaczęły się przymrozki.

Bardzo zmarzła i straciła niemal wszystkie liście. Na szczęście przeżyła i powoli już odbija, a nawet puściła od korzeni trzy młode roślinki. Cieszę się, bo jest ona dla mnie cenną pamiątką jeszcze po zmarłej babci.

Tak, że miała trochę przygód. Ale żyje.

_________________
"Można się uzależnić od pewnego rodzaju smutku..."

To najważniejsze!

_________________
Pozdrawiam
elka



Wrocławska przyroda
moje kolczaste cz. 3.
trochę egzotyki cz.III
w moim ogródeczku - cz. VI
kwiatuszki elki III