Nachyłek to dobrze znana roślina, zapewne najbardziej w odmianie wielkokwiatowej, Coreopsis grandiflora, ale jest tych odmian dużo, bo blisko 80.
Grandiflora to wieloletnia roślina, która odżywa co roku na wiosnę gęstą kępą zielonych, wąskich liści. Już w czerwcu z tej kępy wyrastają bardzo liczne łodyżki kwiatowe. Żółte kwiaty nachyłka towarzyszą nam w ogrodzie do późnej jesieni.
Załącznik:
CZERWIEC2012 (3).jpg [ 148.38 KiB | Przeglądany 759 razy ]
Roslina bardzo łatwa w uprawie, kocha słońce i właśnie w słońcu wygląda przepięknie.
Z każdym dniem kępa rozrasta się wszerz, przybywa kwiatów.
Załącznik:
LIPIEC2012 (24).jpg [ 179.73 KiB | Przeglądany 759 razy ]
Jak zawsze, wycinanie przekwitłych kwiatów zwiększa kwitnienie.
Załącznik:
SIERPIEN.15 (9).jpg [ 170.68 KiB | Przeglądany 759 razy ]
Sierpień się kończy, kwiatów coraz więcej, a i zielona kępa coraz wieksza. Wielka ozdoba ogrodu, praktycznie rośnie sama i wymaga jedynie podlewania.
Koniec września, a nachyłek nadal piękny, tylko kwiatów nieco mniej.
Załącznik:
WRZESIEN.20 (5).jpg [ 230.45 KiB | Przeglądany 759 razy ]
Dodam, że oprócz wielkokwiatowego, uprawiany jest także Nachyłek barwierski, Coreopsis tinctoria, o kwiatach z ciemnym środkiem, rosnący wysoko do blisko 1 m. Wymaga podpór.
Załącznik:
Coreopsis_tinctoria2.jpg [ 114.14 KiB | Przeglądany 759 razy ]
(zdjęcie Wikipedia)
Nachyłek okółkowy, Coreopsis verticillata, o kwiatach z dużymi, rozwartymi płatkami, łodygami do 60cm i listkach jak igiełki.
Załącznik:
Coreopsis verticillata.jpg [ 12.56 KiB | Przeglądany 759 razy ]
(zdjęcie Wikipedia)
Rozmnażać można bez trudu przez podział bryły korzeniowej. Polecam.